Het enige dat leuk is aan de trein, zijn de gesprekken tussen de mensen om je heen. Ja jongens, als ik alleen in de trein zit, en ik ben voor de 100ste keer mijn oordopjes vergeten dan luister ik rustig mee met alle gesprekken die er om me heen gevoerd worden. En zeg nou zelf wie doet dat nou niet?! Dus vandaag zit ik in een lege trein, even dacht ik dat het een lange rit zou gaan worden. Maar dan komt er een vader met 2 zoons de coupe binnen.

Bridget Maasland had ooit een programma: hoe word ik gelukkig? Zij liet op een leuke manier zien hoeveel geluksmomentjes er wel niet zijn op een dag, waar we in ons gehaaste leven misschien wel aan voorbij gaan. ’s Ochtends als je de deur uit stapt doen de eerste geluksmomentjes zich al voor. Of de zon nou schijnt en je door de koude wind de warmte een beetje voelt van de zon, of als je bevroren in je auto zit en de verwarming langzaam warm word. Een lekker nummer op de radio onderweg naar je werk, of een lief goede morgen appje van iemand.

Ook dit jaar was het weer zo ver. Het jaarlijks terugkerend fenomeen, the passion. Ieder jaar verheug ik me op deze show en ook dit jaar zat ik onder mijn kleedje klaar om half 9. Wat was het weer fantastisch! Dit jaar speelde het paas verhaal zich af in de Bijlmer. 25 jaar na de Bijlmer ramp werd het verhaal van liefde, saamhorigheid, moed en geloof vertolkt door een aantal bekende Nederlanders uit heel Nederland. Het culturele aspect van de Bijlmer werd naar voor gebracht, verschillende culturen en af komsten werden samen gebracht.

Bijna iedereen heeft de welbekende apps wel eens op zijn of haar telefoon gehad. Tinder, happn, lovoo enzovoorts. Wat verwachten we nou eigenlijk van al deze apps. Echt een serieuze dating app is het niet. Het is meer een vlees keuring. Ondanks de mensen die uit zijn op een one night stand zitten er wel degelijk hele normale mensen op. Die gewoon swipen, misschien wel tegen beter weten in, in de hoop dat die ene soulmate voorbij komt.

De midlifecrisis treedt op tussen je 35e en 50e levensjaar. Maar waarom hebben dan zoveel millennials last van een soort gelijke fase? Een midlifecrisis is eigenlijk een psychologische ontwikkelingsfase. De vragen die in verband staan met de zin van je leven ploppen op, en hierdoor wordt een mens uit balans gebracht. Wat heeft het voor zin wat ik doe? Doe ik iets waar ik gelukkig van word? Heb ik wel de juiste keuzes gemaakt?

Op de middelbare school moeten we kiezen welke kant we op willen. Je bent dan een jaar of 14. Hoe kan een 14 jarige die keuze maken. Deze keuze heeft, tenzij je zin hebt in omscholing, best veel invloed op je toekomst. Dus we kiezen onze vakken, gebaseerd op een vaag toekomst plan of gewoon gebaseerd op je cijfers.

En zelfs als hij niet gaat en je zit in je favoriete serie, kijken we 20.000 keer op dat ding. Hoe vaak betrap jij jezelf er op dat je voor de 3e keer Instagram checkt en je weer door dezelfde foto’s scrolt als 5 minuten ervoor. Het is een verslaving, we zijn verkleefd aan die telefoon. We zijn zo gewend geraakt aan het feit dat hij de hele dag gaat dat we dus ook de hele dag bezig zijn met het controleren of hij gegaan is.

De hele dag door zien we vele verschillende quote’s. De thema’s zijn heel uiteenlopend, van feesten, drinken en bankhang avonden tot vriendschappen en liefde. De laatste tijd valt mij op dat er vele quote’s verschijnen over het bankhang aka Netflix and chill fenomeen. Er word een beeld gecreëerd waardoor ik denk dat ik echt niet de enige ben die tegenwoordig vaker thuis zit op de bank onder mijn kleedje. En dat terwijl om mij heen er nog heel veel mensen zijn die toch echt liever op stap gaan in het weekend. Verschillende vragen ploppen hierbij op. Ligt het aan mijn leeftijd dat ik, ook op zaterdag avond, graag thuis ben? Ben ik dan nu al een moeke aan het worden? Of is het het weer? Het is immers koud buiten. Komt het door de invloeden van social media? Als iedereen zegt dat het normaal is, is het makkelijker toe te geven aan je behoefte aan rust.